1,5 aydır yapılmayan elektrik direği; ‘488564’ nolu elektrik direği, Liman Mahallesi, Öğretmenler Caddesi, Şehit Secahattin Gülrek Sokak yazan tabelanın asılı olduğu direk nihayet onarıldı.
Direğin onarılması için bir yazı yazmamız gerekiyormuş!
Demek ki neymiş; istenilince oluyormuş.
Süre tuttum beş dakikada gelen Yedaş çalışanları direği onardılar.
Demek ki neymiş; Yedaş’ı dürtmek gerekiyormuş!
Sadece Yedaş’ı değil, Samsun’da birçok kurum adeta çiftlik olmuş durumda.
Yedaş’tan bunlardan biri…
Madem ki bu kadar bu iş kolaydı; neden 1,5 aydır savsakladınız?
Neden açtırılan onlarca kayıtlara ve şikayetlere yanıt vermediniz?
Milletin ahını aldınız.
Dar zamanda, zor zamanda vatandaş bir de Yedaş’ın derdini çekti.
Yazık değil mi?
Bunu Samsun halkına reva görenlere, ‘hakkımı helal etmiyorum!’ diye yazmıştım.
Bir kez daha yineliyorum.
Liman Mahallesi sakinlerinin çevre aydınlatma istekleri yerine getirilirse, o zaman Yedaş’ın hakkını verir ve yazarım…
Aksi takdirde; Yedaş sınıfta kalmaya devam edecektir.
Bu yönetim tarzıyla Yedaş’ta işler hiçte iyi değil.
Samsunlu vatandaşlar memnun değil.
‘Sokma akıl yedi adım gider’ misali böyle işler yürümez.
Yedaş’ta tepeden tırnağa herkes kendine bir çeki düzen vermek zorunda.
Eleştiriye de açık olmalılar.
Dost acı yazar acı söylermiş.
Umarım diğer mahallelerde böyle durumlar yaşanmıyordur.
Yedaş, büyük ve çok güvenilir olmak istiyorsa; vatandaşın sorununu 1,5 ayda değil 1,5 saatte çözecek.
Çözmeli de…
Yoksa; öyle havadan gelen ödüllerle büyük olunmuyor.
Bana da çok ödül verdiler zamanında.
Artık ödül alamıyorum.
Niye mi?
Zülfüyar’e çok dokunuyoruz da ondanmış!
Görevini layıkıyla yapanlara lafım yok.
Olamaz da.
Yedaş’ta da işinin hakkını veren, alın teri döken, karda, kışta, yağmurda, soğukta direklerin tepesinde görev yapan emekçi kardeşlerimizin hakkını asla ödeyemeyiz.
İlla yazmamız mı gerekiyor?
Herkes işinin hakkını versin.
Benim için; ‘Ölü rahmet bulsun da nerden bulursa bulsun.’
Kazasız belasız bu işi de hayırlısıyla çözdük.
Bizi izlemeye devam! 
